Pazar Masalı(3)

Ve bir gün rüzgarın alanına uçurtma dahil oldu.Sonra..

Uçurtma,salınırken rüzgarı gördü.Rüzgar saçlarını estiriyordu.Gözlerini pasparlak açmış bir hikayeyi dinliyordu.Şaşırmıştı ve elini ağzına götürüp şaşkınlığını gizlemeye çalışıyordu.Uçurtma o an kalbinde bir yanılsama hissetti.Titremişti bir anda tüm bedeni,midesinin ortasına bir taş oturmuştu.Sanki o tok sesi cılız kalmıştı rüzgarın masumiyeti yanında.Yaklaştı,yanacağını bilmeden.Dokunmak istedi,gerçek mi bu diye!Elini attığı anda rüzgar çarptı.Uçurtmayı bir köşeye fırlattı,izin vermedi kalbini görmesine.Kalbini görse kalbi tutulurdu kanatsız çocuğun.Can yaktı rüzgar,canı yandığı halde.Sözlerini özenle seçmesine rağmen gözleri yakardı rüzgarın.Öyle bir giderdi ki gidişiyle birer birer devirirdi topladığı gülleri.Öyle bir severdi ki terk edişinde bile yitirilmezdi umut ışığı.Uçurtmanın çatık kaşları daha da çatıldı ve bir köşeye sindi.Orada öfkesini kustu sayfalara.Sözleri düşünmeden akıyordu,o an düşünmek nedir aklından geçirmiyordu.

Sebebi;kabullenmemekti.Kabullenmediği zaman çukura düşüp küfür ederdi.Hem kendini hem aşkını yok ederdi.Yok olsun,yok hissetsin ki görmesin,acımasın isterdi.Oysa rüzgar onu ilk gördüğünde ellerinde üşüme hissetmişti.Korkmuştu,kırmamak için gitmişti.Lanet olsun ki,sözcüklerin altında ezilen yine o olmuştu.Küsmüştü kaderine,iyi olunca tekme atardı kederi.

Ayrı günlere,ayrı zamana yolculuk başlamıştı.Bir mucizenin yerleşmesinden habersiz..

Umut Her Şeydir 

Kanatsız çocuk saklandı,gizli kaldı.İzledi rüzgarı.Onun uçuşlarını,savurganlığını,kırdıklarını..Bazen derin kahkahalarını,bazense onu kıpkırmızı yapan gözyaşlarını.Rüzgar habersizdi. Çünkü rüzgar için gittiği zaman gitmiştir.Bitti denilince bitmiştir.Hem nereden bilebilirdi bir mucizenin omuzundan aşağı döküleceğini?Bir Pazar gecesi kalbine kelebeklerin tekrar ilişeceğini.Sessizliğin yarattığı o derin çığılığında rüzgar uçurtmanın ağına takıldı.Paçalarından aşk süzüldü ve bir baktı kanatsız çocuk kanatlarını geceden çalmış.Rüzgar debelendi.Çıkmaya çalıştı,bakmak istemedi.Bakarsa görecekti gözlerinde yanıp duran aşk ateşini.Tabi ki uçurtma değişimin zirvesine ermiş.Bu vakitte rüzgarın gösterdiği tüm kelimeleri öğrenmişti.Tüm cümleleri özenle seçiliydi.Gözleri,elleri,kalbi öylesine değişmişti ki rüzgar tanımakta zorlandı.Bu sefer tanımaya seçti.   

Kaybettiği kelimeleri buldu rüzgar.Hepsini ayrı ayrı sevdi.Aldı eline öptü usulca,içine yerleştirdi.Birer birer uçurtmanın kalbine daldı.Her dalışında ayrı bir cevher çıkarttı.Hepsini korkusuzca dahil etti hayatına.Bu bir yolculuktu.Zaman alırdı fakat rüzgar bu sefer cesaretliydi.

-Uçurtmanın elinde zırhı vardı,onu çıkardı çırılçıplak kaldı. Rüzgarın mevsiminde kış vardı,kasvetini attı sevgi kaldı.Çırılçıplak sevgi.Her an,her güne kelime sığdırılmıştı.Vazgeçilmeyecek olan, ilk ve tek kelime vardı. UMUT.Çünkü bu saçlarımızı karıştıran bir Pazar Masalıydı.. 

Capella