23 Mart 2015 Pazartesi

Sigaram Bitti

Yak bir sigara sevgilim
İçine savur sessiz kelimeleri
Küfür et sevmemiş gibi
İnatlaş!Aynadaki son sesin

Bir damla,okyanusun temsilcisiymiş.Damlaları hafife almayın.Ufacık bir damla okyanustaki zincirlerinizin temeli oluyor.Ve size dünyanın uçsuzluğunu gösteriyor.Sonu yok.Yok.Yok.Tekrar ettim.Histerik kalp(!)Bana her sabah sesimi dinletiyor.Çaresizim.Başka şansım yok,kabul ettim ince sızılarımı.Seçenek mi vardı elimizde?Değiştiremedim ki ben sesi.Diğerleriyle frekans tutmadı.Zaten diğerleri sesimi kaybettirdi.Cılızlaşan sesim bana sessizliğimi armağan etti.Ne büyük lütuf. Çok şey değişti.Yokluk kendini gösterdi.Boş bir ayna içimi deşti.Sözcüklerim çöle döndü,içimde kaldı ölü bebeklerim.Sessizliğin en ucu oldum,sigara dumanından bulutları yordum.Konuşacak bir kelimem kalmadı.Oysa konuşsam saatlerini alacağım insanlar vardı.Debelendim.Yuvarlana yuvarlana gideyim de canım acısın istedim.Sonuç olarak hiçbir şey hissedemedim.Taştı deniz,hükümsüzlüğüm suratıma tokat attı.Tüm kuşların kanatları kırıldı.Kırılan keşke parmaklarım olsaydı.Derim yaşlanmış.Gözlerimin altındaki morluklar benim miydi!Genetik mi demiştiniz yoksa uykusuzluk mu!Yoksa? Yok zaten,anlayalı çok oldu.Tırnaklarımın ucu derime battı.Kanayan içimdeki damarlar oldu da kırıklarım yine içimde kaldı.Dışa çıksa yankılanıp aynamı kıracaktı.Boşver,dursun böyle.

Sayfaya çizik attım.Ertesi gün yine baktım,kendinden bir şey kaybetmemiş.
Fakat kelimeler her gün bana yenisini öğretiyor.
Senin kelimelerin nerede?
Sigaranın dumanını iyi seyret.Bir daha bulmak zor oluyor.

Capella

15 Mart 2015 Pazar

-Aralık-



Bir hazan gecesi
Yapraklar döküyor kendini
Güneş tepede değil
Yerini bulutlar almış,
Aralardan da yıldızlar çıkıyor.
Mavilik kanımıza işliyor.
Tek bir ev..
Patikanın sonunda duruyor.
Tek bir oda..
Yaşanacakları gösteriyor.
Tek bir sandalye..
Oturup da sallanmamı bekliyor.
Ve bir sürü duygu.
Birini seçmemi istiyor.
Yorganımla beraber,yığılıyorum sandalyeme.


                                                 İnsan canı acırken yalnızdır.
                                                Hiç bu kadar güzel değildi yalnızlık.!
Capella

10 Mart 2015 Salı

İşte Tüm Hafifliğimle(!)

Saçlarıma bakıyorum;uzaması gerek.
Geçmiş nerede!

Raylarından fırlamış ömrümün çizgisi. 
Bir korkuluk misali kaskatı ve tedirgin ruhum;isyanı aşka.
Esen havaya aldırsa uçar;Leyla olur.
İsmine hayran,gülüşüne hayran,adeta zorlanır teninde kaybolmamaya..
Gözlerini kaçırmak için çırpınıp durur,
Yaşamın kötülüğüne inkarını sunar.
Elleri titrer 'Yeniden Doğalım' der.
Sağır eder şarkılar kendini,tek ses yükselir boğazımdan : 'Sadece Sen' 
Anlayacağın kulağımda hep aynı ritmik çalıntılar.

Belki çakıldığı için binlerce çivi ayağına..
Ve sökülüp atılamadığı için çocukluk mahzeni..
Bir türlü temiz kalamadığı için değişkenlik hali...
Koparamadığı için morarmış tüm halkalar..
Ve soldurduğu için ömürleri sararmış papatyalar..
Elini kesemedi,yüreğini sökemedi,yaralarını atamadı;gitti.
Resmini çizdi alacakaranlığın ve kendini gözyaşlarıyla öptü.
Zaten gözyaşı kurumuş bir köşede,mutluluğu öldürüyor.
Ben sadece aşk kalsın istemiştim.
Aşk kaldı;o gitti.
(2011)

Capella

7 Mart 2015 Cumartesi

Asılı Kalmış

Durdurmaya gücüm yetmiyor yaşananları.
Kader çizgisinden ödün vermezken,bitip giden her şeye sövesim geliyor.
Olmayacak dualara amin demek ellerimin bir tesiri.
Zaman durmuyor.Tik taklarını kulaklarıma esir ediyor.
Yaşanmayacak şeylerin öyle kalacağını bilmek yüzümdeki tebessümü solduruyor.
Bitmeyecek bir ses gibi akıp gidiyor gözümün önümden.
İnsan engelleyemiyor.Önleyemiyor..
Ve o an çaresizlikten ellerini sıkıyor,sanki ellerini açınca bitecekmiş gibi bu işkence.

Bir Dilek Gibiydin
Asılı kalmış bazı şeyler kapıda,biri çarpsın da düşsün diye bekliyorum.
Çarpsın ki bitsin artık, umut denen sevimsiz tatlar karışımı.
Ya hep ya hiç,boşluk olmasın.
Çünkü boşluktan öte ne olabilir ki bu kadar iç yakan.!
Yarım desen yarım değil,eksik desen eksik değil..
Bir şeyler yok ama ne yok,bilememek kendisini.
Hem her şeye sahip hemde hiç gibi hissetmek.
Ne itebilmek kendini mutluluğun kapısından içeriye,
Nede geri alabilmek kendini üzüntülerin eşiğinden.
Ne çekip gitmek sevilenden nede ait olmak bir yere.
Sabitçe durmak bir köşede.
Hep savaşmak içinle,boş kalışınla,kaderine aldırmakla.! 
(2011)

Capella