Asılı Kalmış

Durdurmaya gücüm yetmiyor yaşananları.
Kader çizgisinden ödün vermezken,bitip giden her şeye sövesim geliyor.
Olmayacak dualara amin demek ellerimin bir tesiri.
Zaman durmuyor.Tik taklarını kulaklarıma esir ediyor.
Yaşanmayacak şeylerin öyle kalacağını bilmek yüzümdeki tebessümü solduruyor.
Bitmeyecek bir ses gibi akıp gidiyor gözümün önümden.
İnsan engelleyemiyor.Önleyemiyor..
Ve o an çaresizlikten ellerini sıkıyor,sanki ellerini açınca bitecekmiş gibi bu işkence.

Bir Dilek Gibiydin

Asılı kalmış bazı şeyler kapıda,biri çarpsın da düşsün diye bekliyorum.
Çarpsın ki bitsin artık, umut denen sevimsiz tatlar karışımı.
Ya hep ya hiç,boşluk olmasın.
Çünkü boşluktan öte ne olabilir ki bu kadar iç yakan.!
Yarım desen yarım değil,eksik desen eksik değil..
Bir şeyler yok ama ne yok,bilememek kendisini.
Hem her şeye sahip hemde hiç gibi hissetmek.
Ne itebilmek kendini mutluluğun kapısından içeriye,
Nede geri alabilmek kendini üzüntülerin eşiğinden.
Ne çekip gitmek sevilenden nede ait olmak bir yere.
Sabitçe durmak bir köşede.
Hep savaşmak içinle,boş kalışınla,kaderine aldırmakla.! 
(2011)

Capella