Yak bir sigara sevgilim
İçine savur sessiz kelimeleri
Küfür et sevmemiş gibi
İnatlaş!Aynadaki son sesin
Bir damla,okyanusun temsilcisiymiş.Damlaları hafife almayın.Ufacık bir damla okyanustaki zincirlerinizin temeli oluyor.Ve size dünyanın uçsuzluğunu gösteriyor.Sonu yok.Yok.Yok.Tekrar ettim.Histerik kalp(!)Bana her sabah sesimi dinletiyor.Çaresizim.Başka şansım yok,kabul ettim ince sızılarımı.Seçenek mi vardı elimizde?Değiştiremedim ki ben sesi.Diğerleriyle frekans tutmadı.Zaten diğerleri sesimi kaybettirdi.Cılızlaşan sesim bana sessizliğimi armağan etti.Ne büyük lütuf. Çok şey değişti.Yokluk kendini gösterdi.Boş bir ayna içimi deşti.Sözcüklerim çöle döndü,içimde kaldı ölü bebeklerim.Sessizliğin en ucu oldum,sigara dumanından bulutları yordum.Konuşacak bir kelimem kalmadı.Oysa konuşsam saatlerini alacağım insanlar vardı.Debelendim.Yuvarlana yuvarlana gideyim de canım acısın istedim.Sonuç olarak hiçbir şey hissedemedim.Taştı deniz,hükümsüzlüğüm suratıma tokat attı.Tüm kuşların kanatları kırıldı.Kırılan keşke parmaklarım olsaydı.Derim yaşlanmış.Gözlerimin altındaki morluklar benim miydi!Genetik mi demiştiniz yoksa uykusuzluk mu!Yoksa? Yok zaten,anlayalı çok oldu.Tırnaklarımın ucu derime battı.Kanayan içimdeki damarlar oldu da kırıklarım yine içimde kaldı.Dışa çıksa yankılanıp aynamı kıracaktı.Boşver,dursun böyle.
Sayfaya çizik attım.Ertesi gün yine baktım,kendinden bir şey kaybetmemiş.
Fakat kelimeler her gün bana yenisini öğretiyor.
Senin kelimelerin nerede?
Sigaranın dumanını iyi seyret.
Capella
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder