Ölümsüz

'Zaman,yolunu gözledim de vaktin bir türlü gelmedi.

Sanki fazla yaşlandım nerelerde kaldın?

Söz vermiştin,umutlarımı yıkmadım.'

Bir nokta seçtim kendime ve oradan bakmaya başladım.Şu zamana,geçmişteki çocuk kalmışlığıma ve gelecek olan güzel anlara.Bir yön,bir yol ve bir çıkış bulmalıyım.Çünkü mutluluğu çok seviyorum.Hüzün kokan mutlulukları daha da çok.Tam düşerken içinden 'Çok Güldüm' diyebilliyorsun.Noktandan arkana baktığında 'ah be kader,beni tekrar ona çek' diyorsun.Olur mu olmaz mı orası muamma.! En azından sırıttığın tüm anlar için mutluluk duyuyorsun.Pişmanlıkları tartıp devam etmektense tüm acılarımı sırıtarak anlatmayı yeğledim.Seçtiğim kararlar beni şuan olduğum kişiye getirdi.Ben bu olmasaydım büyüdüğümü hiçbir zaman anlamayacaktım. Fakat birkaç haftadır büyümenin beni ne kadar da güzelleştirdiğini görüyorum.Koca bir yanakta,kocaman dişlerini gösteren ve tüm boktan hayata çizgi çeken.. 

Teşekkür ederim Dünya.O karakterin olmasaydı eğer ben tutanamayacaktım kıra bulanmış ipeğime.Kırmızı defteri açtım,sayfaları karıştırdım.Kendimden,vazgeçtiklerimden ve sözlerimden koca bir roman çıkarttım.Bu pencere sonsuzluğa açılandı.En başta sana ait bir satır duruyordu: 

                                                       'Aşk Savunması Zor Şeymiş'

Ve şimdi romanım başladı.

Capella