11 Ağustos 2016 Perşembe

Günlerden Ben

Nefes benim dedi içim, çek ellerimi. Soluğumu kes götür denizine, dalgalarını çarp hafiften .. Karıştır hücrelerine kendimi. Al biraz daha lütfen, yarım bırakma. Beni sev, beni yıpratma, sonsuzluğa çağır. Öyle bir al ki zerrem kalmasın ardımda. Kulağıma fısıldayışların umut olsun, beni yine hayallere inandırsın. Güneş günün doğumunu sersin yatağıma, yastığıma yıldızlar çarpsın. Gökyüzüm kocaman olsun ısıtsın. Büyülesin gözlerimi parlatsın.

 Benim dedi Sen, bakma bana öyle. Ruhum felç oluyor kızgınlığına, beni alma o karanlığa. Bir kere daha bakma, baktığın yerden kırılıyorum.Sar beni, kadehlere konu olmayı yasakla.Güven sunduğun kalbi, güvendiğin yerde kırma. Bir kırık daha kaldıramayacak gözlerim. Yaşlarım diyorum, yaşımı alıp suya atıyorum. Kurumuyor dehlizler gelgitte.

Akışı önleyemiyorum. Şimdi sen ve ben biz olabilirdik. Bambaşka şehirlerde aynı hayatı yaşayabilirdik. Birbirimize bakıp iyikileri sıralayabilirdik. Kalemi kırıp çukura atabilirdik. Silebilirdik kalpteki kiri.. hızımızı alamadan bodoslama dalabilirdik dünya evine. Eve sığmayıp gökyüzüne taşabilirdik. Bir ucu ötekine bağlayıp bütün edebilirdik. Biz seninle ben olabilirdik. Dengemi sağlayabilirdik. Biz benimle sen de olabilirdik. Öfkeni aynada kırabilirdik . Biz bizdik bir zamanlar yine geçmişi çalıp onu adam edebilirdik.

Biz... Ardı arkası kesilmeyen bir sevginin yarım kalışıyız artık sevgili. Gidişler bitiremiyor sadece eksik bırakıyor. Eksilince anladım, bir sen daha kalbime giremiyor. Nefesimi çek dedim yine, al götür beni ve getirme bir daha geri. Capella..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder