Sana rastladığım yıl..
Benliğimi bulduğum sürenin ta kendisi.
Şimdi öyle uzakta ki sensiz anılar,
Hatıramda kalan bir tek sen var.
Miladım sensin.
Bizden birkaç satır çaldın her şeyim.
Sonu olmayan yollar gibi eksik kaldık.
Söylesene,kalbim ne yapacak bensiz?
Bir gittin ki sorma,içim yok oldu.
Ben beni bulamadım.
Senden alacağım çok şeyim var benim.
Çocukluktaki göbeğim,
Sevgim olacak kollarım,
Sarmayı hayal ettiğim dertlerim,
Gözyaşlarım olan bahar,
Kelimelerim,gülüşlerim,kırgınlıklarım,
Kıskançlıktan titreyen parmak uçlarım,
Nefesimi kesen dakikalarım
Aşkı tattığım o şekerli dudak,
Eşim diyebileceğim çıplaklığım.
İnsanın en derin çizgilerini en güzel anları oluştururmuş.
Derinimde ki ses o gözlerde bütündü.
Gidişin beni sensiz-sessizliğe gömdü.
Peki ya sen?
Sesin kadife,güneşim.
Bir söz söylersin ya inceden,
Yıkılır ardımdaki tüm kaleler.
Son anda bir vurdun,kulağım çınladı.
Tamda yüreğimin ortasında durdu kehribar.
Yalnızlığı sundu kollarıma ve çileklerimi çaldı.
Çilekti,gitti.
Capella
Blogunuzu yeni keşfettim. Kaleminize sağlık güzel yazıyorsunuz :)
YanıtlaSilDeğerli yorumunuz için çok teşekkür ederim :)
Sil