10 Mart 2015 Salı

İşte Tüm Hafifliğimle(!)

Saçlarıma bakıyorum;uzaması gerek.
Geçmiş nerede!

Raylarından fırlamış ömrümün çizgisi. 
Bir korkuluk misali kaskatı ve tedirgin ruhum;isyanı aşka.
Esen havaya aldırsa uçar;Leyla olur.
İsmine hayran,gülüşüne hayran,adeta zorlanır teninde kaybolmamaya..
Gözlerini kaçırmak için çırpınıp durur,
Yaşamın kötülüğüne inkarını sunar.
Elleri titrer 'Yeniden Doğalım' der.
Sağır eder şarkılar kendini,tek ses yükselir boğazımdan : 'Sadece Sen' 
Anlayacağın kulağımda hep aynı ritmik çalıntılar.

Belki çakıldığı için binlerce çivi ayağına..
Ve sökülüp atılamadığı için çocukluk mahzeni..
Bir türlü temiz kalamadığı için değişkenlik hali...
Koparamadığı için morarmış tüm halkalar..
Ve soldurduğu için ömürleri sararmış papatyalar..
Elini kesemedi,yüreğini sökemedi,yaralarını atamadı;gitti.
Resmini çizdi alacakaranlığın ve kendini gözyaşlarıyla öptü.
Zaten gözyaşı kurumuş bir köşede,mutluluğu öldürüyor.
Ben sadece aşk kalsın istemiştim.
Aşk kaldı;o gitti.
(2011)

Capella

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder