-Bahanelerin dağ oldu sen altında ezildin.Sözcüklerin cılızlaştı.Kışın ayazında eldivensiz kaldın. Dondun,kuruttun tüm hisleri.Sana verilene inandın.Büyüttüğün yalanlarla yaşadın ve şimdi keşfetmek daha zor geliyor gözlerine.O sebeple bu kadar kaçıyorsun bir kalbe tutunmaktan. Gerçekleri görmekten korktuğun için ayaklarını karabasana bağlıyorsun. Hani sen farklı olacaktın? Hani sen şu yalan hisleri yaşamayacaktın?Hani inanmayacaktın her söylenene?Sende herkes gibiysen kimseden gerçek olmasını bekleme hüzün gözlüm. Devrildi yine bakışların,hayır farklı bilmiyorsun dedin. Ama hadi artık bıkmadın mı?Bağırman gerekmiyor mu?Anlatsana döksene taşlarını birer birer.Kinlenme onlara..AFFET.. Her yaşananı affet.Omuzlarını çökertme. Kamburun çıkacak artık,bıraksana.Bu kadar mu güçsüzsün sen.!Bu kadar mı çaresizsin.Bu kadar mı ezilmişsin. Dilin sivrilsin azıcık.!

Çiz görmek istediğin dünyayı.Her sabah ona aç gözünü. Her gece onunla kapat. Kendi dünyanda dinlendir kendini. Başka bir hayatta,esir olur gözkapaklarının kederi.Başkası için başka bir sen daha köle etme.Başka bir sen daha kaybetme.
Bu senin savaşın.
Sen kazan.Bir kez olsun sen kazan gökyüzüm..
Capella
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder