'Mış'

Düşünmek iyi gelir.Bir dünya yaratırsın orada ve çıkmak istemezsin. Her güzel olan şey senindir.Her kötü olansa senden uzak..Kendi ütopyanın kahramanısındır.Yaratılan her şey senin işaretinle var olur,senin isteğinle son bulur. Göklere ermişsinde bir bulut gibi yağıyorsun sanki. Hani bütün renkleri vücuduna hapsetmişssin ve istediğin kadarını gösteriyorsun.Oyunu başlatan sensin.Şekli bedenlerimize veren sensin. Tüm sözleri,tüm göstergeleri sen topluyorsun bir bir. Her cümle senin eserin. Öyle rahat bir dünya bu..Öyle sınırsızca.. Arada bulutları bile aşıyorsun. Oradan sonrasını görmek nasip olmuyor elbette.!

Birileri uyan diyor.Bir eşya komidinden düşüyor.Gözüne kirpik kaçıyor,ayağın taşa çarpıyor.Elektrikler kesiliyor,sahne son buluyor. Zil çalıyor,derse ara veriliyor.Hapşırıyorsun nefesin bir anlık kesintiye uğruyor. Hemen kendine gelmeni istiyorlar. Anında kendini toplaman ve dünyaya karışman için kolunu çimdikliyorlar.Kızaran kolunla yürümeye başlıyorsun..Bir baktın ki trenin kaçmış.Sen kendinle boğuşurken acımasızca koparmışlar parmaklarından biletini. Kesip almışlar utanmadan.

Canını acıta acıta bu yanılsamada yürüyeceksin.Hemde yanıldığını  bilmiyormuşcasına yaparak.!Unutmuş,avunmuş,geçmiş,bitmiş,düşmemiş,acımamış gibi..İyi gibi.Fazla gibiyiz.

Capella