5 Aralık 2014 Cuma

Tek Başına

 'Yalnızlık paylaşılmaz
  Paylaşılsa yalnızlık olmaz'
  ÖZDEMİR ASAF

Paylaşılan şey mutluluktur. Paylaşılan şey acıdır fakat asla yalnızlık değil. Yaşam bizim için deriz. Çünkü hayat, dünyayla birlikte döner. Dünya ise eksenimiz..Bizi, bize dolandıran. Peki ya sen, hiç yalnız kaldın mı?  Veya sen hiç herkesle kalabildin mi? Beynin seninle konuşur, içinde yarattığın ses seninle büyür. Ve sen küçülürsün. Soyutlanırsın toplumdan, o ses yükselir. Genişler, balon olur uçar. Ve seni sana kilitler. O an yapabilecek tek şey kaçmaktır.
Sen insanlardan kaçarsın, sessizliği istersin.Fakat sen kaçtıkca gömülüverir ölü çocuklar karnının içine. Sayamazsın isimlerini, tabutlar korkutur ruhunu. Kararırsın! Adım atmak ürpertir. Kendini dizginleyemezsin. Dizlerin çözülmüş bir kere.. Fakat nerede o cesaret? Paylaşmazsın. Nehir olur için, akmak istersin. Sen duvar örersin. Kaleni sağlam tutmak için sözde (!) Oysa belirsizlik kaynıyor zihninde. Sağlam degilsin. Belki de görmesinler istersin.
Ayağında çiviler 'Buradayım' dersin. Fakat sana çivileri çaktıran hayattır..Giz bizim adımız.

Capella

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder