Mevsim Geçiyor

Mutluluğa kaçtım.Gökyüzüne ulaştım.Her zaman ulaşmak istediğim noktaya.Mavilerin boy gösterdiği,bulutların göz kamaştırdığı ve özgürlüğün yalınayak koşturduğu noktaya..Günler çabuk geçti,belkide geçtiğini bile anlamadım.Zaman salındı yanımdan..Uçtu gitti. Aslında uçan bendim.Güzellikler boylu boyunca uzanırken hepsinin tadına bakmak istedim.Yaşadım,sevmek ne demek çok güzel yaşadım.Gülümsemek,kahkahalar atmak nasıl bir şey derinlerde hissettim.’Gerçekten Gülümsemek’ farklı oluyormuş.Gözlerinin için farklı bakıyormuş.Adı,sanı,tadı,tuzu her şeyi bambaşka.Orası bambaşka..Sen bile bambaşka..Sanki adın yok. 

Çok yükseklerden uçarsan çok kötü çakılırmışsın.Çok yükseklere çıktım ve sonra çok yüksekten bir anda düştüm.Ayağım mı kaydı dersiniz yoksa ben mi attım kendimi bilmiyorum.Fakat öyle güzel bir noktadan düştüm ki şimdi zerrelerim bile yan yana değiller.Düşerken parçalarım teker teker dağıldı.Derim soyuldu,üstüne kabuk oluştu ve defalarca kanadı.Her gün tekrar kanıyor.Her gün boşlukta asılı kalmışım gibi geliyor.Oysa karanlığın en derin noktasındayım ve boşluğu bırak fazlalıklarımla yük olmaktayım.

Kendimi bulmam gerek.Kaybettim..Ben kimim?Neye dönüştüm?Neler alıp gitti benden ve neler eklendi ruhuma,sen neredesin ?Karşımdaki sen misin? Şimdi bulutlarımı siyaha boyadım.Yok etmedim ama hiç ettim.

İnanmak istemiyorum bu saçma şeye,inancımı yolda bulmadım ben.Körleştim.Artık uyanmak istiyorum.

Capella