Bu Sokak Benim

Bana düşmez can vermek,yumuşak bir kucakta
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum
Aman,sabah olmasın,bu karanlık sokakta      
 Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum.
                               Necip Fazıl Kısakürek

Her hikaye birçok kalp barındırır içinde.Her hikayenin tek kahramanı var gözlerde.Tüm bunları gösteren sokaklardır.Dolaş orada.Tüm gözler birer kahraman.Farklı günde,farklı saniyelerde..Bir arının vızıltısı kadar kendi içinde ve benliğinde.Biri mavide,biri siyahın derininde,biri yeşilin en uçuğunda,biri pembenin alaycı tatlılığında,diğeri ise rengi solmuş gride.Hepsi var. Hepsi burada.
Sokaklar yaşamdır.Nefes doludur.Duyguların en uç noktaları oradadır.
Çıkarsan anlarsın.
Bakarsan görürsün.
Dinlersen duyarsın.
Sokaklar kırıktır.Acı doludur.

Kaldırımlar kaç hikayenin orada büyüdüğünü gösterir.Yaşlarını,düşüşlerini,yara izlerini ve gülüşlerini.Her insanın bir sokağı vardır.Büyüdüğü,büyüttüğü,yaşattığı ve yaşlanmak istediği.Benim sokağım darlaştı.Yoğunluğu azaldı fakat ağırlığı ar
ttı.Nasıl bir ses düştü de yok oldu herkes anlayamadım.Yok oluşuna rağmen sırtıma tonlarca ağırlık attılar da yoluma daldı.Taşlarım kırıldı,çatlayanlar da mevcut.Tabi hala sapasağlam kalanlarda.Küçüldüm.Dök,del,yok et.Ben sapak yaratmasını bilirim.Ve küçük yollar çabuk ulaştırır,içinde kaybolmazsan.Ben yolumu bilirim.Kaybolmam.

Capella