1 Eylül 2016 Perşembe

Bahar Yalancısı

Sönmez güzümün akşamında
Baharı selamlıyor ellerin..
Ellerin diyorum, telaşlı ve terli
Kısıtlı hareketleri, toparlanması mümkün- siz
Yaprak dökümü sanki
Dağılan şeyler var etrafımda
Hazan gecelerinde izini belli eden
Toz parçalarını savuşturan ayakların..
Ayakların diyorum, kararsız ve yönsüz
Nereye aktığını bilmeyen bir kuş sürüsü
Geriden ileriye, ileriden geriye sarkan
Kanat çırppmaktan vazgeçmeyen..
Ucunu diğer tarafa her bağladığımda
Yarım kalacaklara inat, haykırırken
Ümit var diye...
Apaçık teninin her mevsiminde
Yine yarım kalıyorum  ve
Tenin diyorum, aşk ve gurur
Dikenleri var acıdan ağlatan

Vuslattan gelen masumiyetin
Bir saflık daha eklerken
Sarımm sarım sarmaladım ben seni
Sarmaşıklara doladım
Baktıkça yandım, yandıkça daha çok baktım
Gözlerin diyorum, kehribar  ve güneş
Sabahları dinletiyor insana,
Gün batımını kucaklatıyor
Oldum diyor insan, tam etmeye meyilliyim
Kırıklarını süpürüp hayaller kurduruyor
Hasletin diyorum, kusursuz ve yaradan
Benim desek her yerimiz kirlenecek,
Güz bu, sönmeyen gizimiz bu
Belki de hep bahar yalancısı  oluşumuz bundan.

Capella..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder