-Nokta bitiş değil,duruştur.Senin anını gösterir.Bulunduğun yerden gidebileceğin tüm yönleri görebilirsin.Kendi etrafında dönüp seçenekleri değerlendirirsin ve o yöne doğru ilerlersin.
-Peki ya virgül?
-Virgül;umuttur.Sonunun geleceğini bildiğin ve hep beklediğin bir sabır yoludur.Sonunda kazanan beklenendir.Kaybeden ışığını yitirendir.
Kadın hırçındı.
Saçlarından alevler çıkardı.
Sevgisi tenini pompalarcasına kızartır ve vücudunu yaralardı.
Tırnaklarını adamın vücuduna saplamış tüm arzusunu yok etmeye çalışmaktaydı.
Defolup gitsin diye öyle uğraştı ki def oldu ama gidemedi.
Her zaman ki sevişmelerinden farklıydı bu sevişme.
Resmen öfke ve özlem kokuyordu.
Adam öfkeliydi,yaşadıklarına sinirli.
Yapılanlardan tiksinmiş.
Kelimeler anlamını kaybetmiş.
Bir daha bir çıkış yolu olacak mıydı?
Yoksa yapılanlar yine bir labirentten çıkışı sağlamayacak mı?
Saçlarını öyle bir çekti ki adam kadının,bir an olsun unutsun istedi aklını.
Yok etmek istedi kadını,saçlarını yoldu.
Dudaklarını parçaladı.
Tenine dokundu ve içine girdi.
Can yaktı,kadını yerle bir etti.
Kadın inledi,kırmızıdan vazgeçmedi.
Kadın inledi,karşı koyamadı aşka.
Kadın inledi lekesi silinmiyor.
Kadın yine inledi,saçları hep uzuyor.
Kadın inledi,hep yalnız.
Adam elin oğlu nereden bilsin kadını?
Hem çok özlemiş,parçalayası var yavaş yavaş tüm giysileri.
Çıkarası var hıncını yavaş yavaş o tüm benlerinden.
''Hırs büyür,benimsin,benim malıma bu yakışır.!
Yakışana ben karar veririm,susmak senin görevin.
Ve şimdi sus kadın,çünkü ben çok acı çektim.
Hakkımdır seni yerle bir etmek.
Saçlarını yolup ellerine vereceğim bir bir.
Çünkü aşk orospudur.''
Capella
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder