...

Ben
Her kar yağışında sokağa çıkıp yürürüm
Temiz olana koşabilme umuduyla
Beyazlığa nüksedip hatırlanma aşkıyla
Biraz çalabilmek için soğuk sulardan
Ve için, içerken beni
Adını usul usul, her zaman ki tutkuyla,
Fısıldayabilmek pahasına..
Yürürüm.
Akşam yürürken tokatların çarptı yüzüme. O an beni fark diye atladım çıkmazdan.
Çıkış yok yazısına tahammülsüzüm.
Zaten ben ne yaptıysam
Ben hep bir şeyler yaptıysam
Bir şeyler yapabildiğimi zannetiysem
Ne yaptıysam ben..
    Hep beni fark et istedim.
Üzülünce daha kısa harflerle yazdığımı,
Kelimeleri birbirine yapıştırıp karaladığımı,
Her anlamsız görünenin gözüme anlam olarak çarptığını,
Kağıtları çöp kutusuna atmamak için teker teker yediğimi,
Tıpkı acıyı yutar gibi
Yedikçe acıkmam bir daha acıya,  diyerek tükettiğimi.
Tükettiğim tüm hayallerden artık vazgeçtiğimi
Sırf sen biraz daha gül diye,  güllerin yapraklarını kopardığımı,
Oysa yaprakların damarlarında yaşam bulduğumu
Ve nefes alırken hiç tıkanmadığımı
Öksürdüğümde boğazıma kaçan yalanları kovaladığımı,
Kedileri hiç sevmediğimi ve un kurabiyesine bayıldığımı
Utanınca köşeye kaçtığımı ve en çok gülerken utandığımı
     Fark et istedim.
Ben
Sonuna gidene kadar yolun yürürüm.
Belki bir yerden kavuşmak dileğiyle
Kaldırımların taşlarına bakarak, tek değil,
Çift basarak seksek oynarım.
Çocukların hep "o anda " kalmasını istediğim için..
Kırlangıçların yolunu bulacağından ve aslında
Özgürlüğümü alan hayatın güzel bir film olma arzusundan..
Yollar bitene kadar son ses müzik
Yükselerek
Yükselerek
Tepelerde bir kaç melodi yürürüm
          Sırf bir gün gel diye
Geldiğin yoldan geçmek için
Ya seni kaybedersem?
Ya seni bulamazsam?
Benim koşmam lazım uzakta değilsin
Uzak olan ayaklarım olmalı
İşte bu yüzden
Kesilen tırnağımı kopardığımı
Kopan giden tüm sevgilerin arkasından bakmadığımı
Daima ellere uzanarak
Elleri arzulayarak
Ellerini,  seni hayal ederek adım attığımı
Bağırdıklarında sessiz kalıp göklere baktığımı
Bulutların adına sen dediğimi
Ve senin,bana, yalnızca bana kızdığında yağdığını
Aslında mor rengine bayılıp, onüçü severken
Uğur getirme pahasına
Evden çıkışımda anneanneme dua okuttuğumu
Ve hep sağ ayağımı ilk  olarak bastığımı..
Kaybetmenin kıyısından geçmemek için kazanmadığımı
Ve papatyaların yapraklarını hep seviyor diye kopardığımı
Tanrıya şükür diye haykırırken sana baktığımı
Ve tıpkı bir ilah gibi saatlerce seni seyre daldığımı
Yalnızca acınası bir güne umut dediğimi
         Sırf sen gel diye yaptığımı bil istedim.
Belki yol biter
Belki karlar düşer
Ve belki fark et diye yalvardığım her şey kapına gelir birer birer
Sırf sen yanıma gel diye.

Capella..