23 Şubat 2017 Perşembe

Çöl Toygarı

Sarsılan bakışımın aksine
Gelmek için direniyorum, neden ?
Bedenim tarumar, zincirleri bedesten
Gez, dolaş, dur.! Burası içine hapseder
Ben… ben kaldım
Orada… bir yerlerde
Uçmaktan korkan  bir çöl toygarıyım
Kanatlarımı attım, saklanmayı da bıraktım
Sert bir kayadan çatladım, şimdi
Mevsimi haber eden kuraklığı sana yazıyorum
Dalıma konmaktan vazgeçen kuşların arasında
Hatırladığım vakit ötmek istiyorum
Al al aldım senden
Gırtlağımda koca bir hiçlik : NEFES
Kesiliyor esen hava yok
                          esen havada sen yok
Kanım çıkıyor sen çıkmıyorsun,
24 saat sen, şanın yine zirvede
Başka dalların arasındasın
Başka ötüşlerin dudaklarına mühür
Başka tonda çalmakta yeşil gözlerin
                         konmaktan vazgeçmeyen sen
Hep derdin ‘’Uçmak istiyorsan konmayı da bileceksin ‘’
Ben .. ben diyorum ya orada kaldım
Seni alıp sardığım, ısıttığım, uçtuğum gecede
                       kanatlarım tutuklu bugün de sevdiğim, öyle deli birine
Aşıklar atışmalı mı uluorta ?
O’ndan yana üvey çocuklarım peşi sıra
Yolda birbirine girmiş iki adam belki üç ya da beş
Düşün.. başıma açtığın şeye bak
Haybeden işler işte
Yollar tartışıp duruyor uzak yakın diyar derdine
Çocukların keşkesi pelesenk olmuş dillere
Yolları görmem ama duraklarım var
                   her bir dur adım sen
Onları bilmem ama keşkelerim var
                   aşıklar olmalılar hep birlikte
Gece soğuk, üşüyorum sende ben yok
Burada yeşili öldürdüler herkes gözlerinden bihaber
İffetine yandığım şimdi parça parça yalanların
Nefretine tutunarak
Eledim, ellerinde ismin
Deniyorum, çıkışlarımda sesin
Kurudu yüzüm düşen bin parça
Ben…ben orada kaldım
Kışımı çöle yazdım
Gerçek olan birkaç cümleni koparıyorum
Dudaklarından kalan tek buyken en derinden
Çözümsüzüm  
               .geber.


Capella..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder